dary Ducha Świętego
Encyklopedia PWN
w Kościele katol. i Kościele prawosł. sakrament inicjacji chrześc., ściśle związany z chrztem, którego rolą jest umocnienie bierzmowanego w wierze (przez dary Ducha Świętego) i uzdolnienie go do publicznego, osobistego wyznawiania jej oraz świadomego udziału we wspólnocie Kościoła;
filoz. zbiór zalet charakteru, postawa lub siła moralna wyrażająca się w dążeniu do doskonałości i w przestrzeganiu zasad budzących szacunek.
epikleza
w liturgii chrześc. modlitwa do Boga Ojca o zesłanie Ducha Świętego na dary ofiarne podczas Mszy świętej w celu ich przeistoczenia oraz na uczestników liturgii celem ich zjednoczenia i uświęcenia
[gr.],
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.
znana w historii Kościoła rzymskokatolickiego praktyka kupczenia (kupowania lub sprzedawania) beneficjami i godnościami kościelnymi (tytułami, stanowiskami, urzędami) i związanej z nimi władzy sprawowania sakramentów;
